۲. بهداشت دهان و دندان ضعیف:
مسواک نزدن: مسواک نزدن منظم و به خصوص قبل از خواب، به تجمع پلاک و باکتری ها در دهان و روی دندان ها کمک می کند و خطر پوسیدگی را افزایش می دهد.
نخ دندان نکشیدن: نخ دندان کشیدن، پلاک و باکتری ها را از بین دندان ها و از مناطقی که مسواک به آنها دسترسی ندارد، پاک می کند و به پیشگیری از پوسیدگی بین دندانی کمک می کند.
استفاده نادرست از مسواک و نخ دندان: نحوه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نیز مهم است. اگر این کار به درستی انجام نشود، ممکن است پلاک و باکتری ها از بین نروند و همچنان به دندان ها آسیب برسانند.

۳. خشکی دهان:
خشکی دهان: خشکی دهان می تواند به شستشوی طبیعی دندان ها از باکتری ها و اسیدها کمک کند. برخی از داروها، مشکلات تنفسی و تنفس دهانی می توانند باعث خشکی دهان شوند.
تنفس دهانی: تنفس دهانی به جای تنفس از طریق بینی، می تواند دهان را خشک کند و خطر پوسیدگی را افزایش دهد.

۴. فقدان فلوئورید:
فلوئورید: فلوئورید به تقویت مینای دندان و محافظت از آن در برابر پوسیدگی کمک می کند. فلوئورید می تواند از طریق آب آشامیدنی حاوی فلوئورید، خمیر دندان فلوراید، دهانشویه فلوراید و ژل فلوراید به دندان ها برسد.
عدم استفاده از محصولات حاوی فلوئورید: اگر کودکان از آب آشامیدنی بدون فلوئورید استفاده می کنند و از خمیر دندان و دهانشویه فلوراید استفاده نمی کنند، ممکن است دچار کمبود فلوئورید شوند و در معرض خطر پوسیدگی دندان قرار بگیرند.

۵. عوامل دیگر:
سابقه خانوادگی: اگر والدین یا خواهر و برادر کودک سابقه پوسیدگی دندان داشته باشند، احتمال ابتلای کودک به این مشکل نیز بیشتر است.
وضعیت اقتصادی: خانواده های کم درآمد ممکن است به آب آشامیدنی حاوی فلوئورید، خمیر دندان فلوراید و مراقبت های دندانپزشکی مناسب دسترسی نداشته باشند، که این امر می تواند خطر پوسیدگی دندان را در کودکان آنها افزایش دهد.
مصرف برخی داروها: برخی از داروها می توانند باعث خشکی دهان و افزایش خطر پوسیدگی دندان شوند.
با شناسایی علل پوسیدگی دندان در کودکان و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه مناسب، می توان به طور قابل توجهی از بروز این مشکل در کودکان جلوگیری کرد و به آنها کمک کرد تا از لبخندهای سالم و زیبا در تمام طول زندگی خود لذت ببرند.

خبر خوب این است که با رعایت برخی نکات ساده، می توان از پوسیدگی دندان در کودکان پیشگیری کرد و به آنها کمک کرد تا از لبخندهای سالم و زیبا در تمام طول زندگی خود لذت ببرند.
در این مقاله، به بررسی راه های پیشگیری از پوسیدگی دندان در کودکان می پردازیم:
۱. محدود کردن مصرف قند و شکر:
نوشابه، آبمیوه، شیرینی، شکلات و سایر تنقلات شیرین از جمله عوامل اصلی پوسیدگی دندان در کودکان هستند.
به جای این خوراکی ها، به کودکان خود آب، شیر و میوه های تازه بدهید.
مصرف قند و شکر را در بین وعده های غذایی محدود کنید.

۲. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن:
مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به طور مرتب، پلاک و باکتری ها را از دهان و روی دندان ها پاک می کند و خطر پوسیدگی را کاهش می دهد.
به کودکان خود آموزش دهید که دو بار در روز، به مدت دو دقیقه مسواک بزنند و هر شب از نخ دندان استفاده کنند.
از مسواک و خمیر دندان مناسب سن کودک خود استفاده کنید.

۳. استفاده از فلوئورید:
فلوئورید به تقویت مینای دندان و محافظت از آن در برابر پوسیدگی کمک می کند.
از خمیر دندان فلوراید برای کودکان ۱ سال به بالا و دهانشویه یا ژل فلوئورید طبق دستور دندانپزشک استفاده کنید.
می توانید از آب آشامیدنی حاوی فلوئورید نیز استفاده کنید.

۴. معاینات منظم دندانپزشکی:
معاینات منظم دندانپزشکی از ۶ ماهگی به بعد برای کودکان ضروری است.
دندانپزشک می تواند دندان های کودک را از نظر پوسیدگی بررسی کند، فلوئورید تراپی انجام دهد و در صورت نیاز، درمان های لازم را ارائه دهد.
معاینات منظم دندانپزشکی به تشخیص زودهنگام پوسیدگی دندان و جلوگیری از پیشرفت آن کمک می کند.

۵. سایر نکات:
از دادن آبمیوه شیرین به نوزادان در شیشه شیر خودداری کنید.
به کودک خود آموزش دهید که بعد از خوردن غذا، دهان خود را با آب بشوید.
از تنقلات سالم مانند میوه ها و سبزیجات استفاده کنید.
از مصرف دخانیات در اطراف کودکان خودداری کنید.
با رعایت این نکات ساده، می توانید به طور قابل توجهی از پوسیدگی دندان در کودکان پیشگیری کنید و به آنها کمک کنید تا از لبخندهای سالم و زیبا در تمام طول زندگی خود لذت ببرند.

۱. فلوئورید تراپی:
فلوئورید تراپی، روشی برای تقویت مینای دندان و محافظت از آن در برابر پوسیدگی بیشتر است.
در این روش، دندانپزشک از ژل، فوم یا وارنیش حاوی فلوئورید برای پوشش دادن دندان های کودک استفاده می کند.
فلوئورید تراپی می تواند به طور جداگانه یا به عنوان بخشی از معاینات منظم دندانپزشکی انجام شود.

۲. پر کردن دندان:
اگر پوسیدگی دندان به مینای دندان محدود شود، ممکن است دندانپزشک از پر کردن دندان برای ترمیم آن استفاده کند.
در این روش، دندانپزشک قسمت پوسیده دندان را برداشته و با ماده ای به نام کامپوزیت یا آمالگام آن را پر می کند.
کامپوزیت همرنگ دندان است و ظاهر طبیعی تری به دندان می دهد.
آمالگام از فلز جیوه ساخته شده است و استحکام بیشتری دارد.

۳. روکش دندان:
اگر پوسیدگی دندان به عصب دندان رسیده باشد، ممکن است دندانپزشک از روکش دندان برای محافظت از آن استفاده کند.
در این روش، دندانپزشک تاج دندان را برداشته و روکش جدیدی را روی آن قرار می دهد.
روکش های دندان می توانند از مواد مختلفی مانند کامپوزیت، سرامیک یا فلز ساخته شوند.

۴. عصب کشی دندان:
در موارد شدید پوسیدگی دندان، ممکن است عصب دندان عفونی شده باشد و نیاز به عصب کشی داشته باشد.
در این روش، دندانپزشک عصب و ریشه دندان را برداشته و فضای داخلی دندان را تمیز و پر می کند.
پس از عصب کشی، ممکن است دندانپزشک از روکش دندان برای محافظت از دندان استفاده کند.

۵. کشیدن دندان:
در برخی موارد، ممکن است پوسیدگی دندان به حدی شدید باشد که نجات دندان غیرممکن باشد و نیاز به کشیدن آن باشد.
کشیدن دندان باید آخرین راه حل باشد و فقط در صورتی انجام شود که سایر روش های درمانی امکان پذیر نباشد.
انتخاب روش درمان پوسیدگی دندان در کودکان به عوامل مختلفی از جمله سن کودک، شدت پوسیدگی و وضعیت کلی سلامت او بستگی دارد.
مهم است که در صورت مشاهده هرگونه علائم پوسیدگی دندان در کودک خود، به دندانپزشک مراجعه کنید.